வார்த்தெடுப்பு...

தோலுரிப்பதற்கெனவே

எனைச் சுற்றிலும்

சிதில மனித மனங்கள்

தினப்படி உதிர

சிதிலங்களாக உதிர்ந்து விழும்

எதிர்பார்ப்புக் கோட்டைகள்

அந்த மணல் கோபுரங்களைப் போலவே...

பீராயப்படாத சிதில எச்சங்கள்

எப்பொழுதும் மன அழுக்குகளாக

கசிந்து படர்ந்து கொண்டேயிருக்கிறது...

துடைக்கத் துடைக்க

அகத்தின் மீது படியும்

அந்த கண்ணாடி நீராவியினையொத்தே...

கழட்டி முடிக்கும் நாளில்

புது நாணயமென

திறந்தே கெடக்கிறது

மணல் குழி!