அன்பு நாமக்கல்லாருக்கு...

இந்த காதல் காவியத்தை எனது நண்பர் நாமக்கல்லாருக்கு(ம் *அவரது நயனுக்கும்*) அன்புடன் படைக்கிறேன்...

ஒரு வார்த்தை கேக்க ஒரு வருஷம் காத்திருந்தேன்~~~~~
இந்த பார்வை பாக்க பகலிரவா பூத்திருந்தேன்~~~~

மனமாலை ஒண்ணு பூ பூவா கோத்திருந்தேன்~~~
அந்த சேதிக்காக நொடி நொடியா வேத்திருத்தேன்~~~

சூரியன சூரியென சுருக்குப்பையில்~~~~~
நான் அள்ளி வர அள்ளி வர ஆசைப்பட்டேன்~~~

சிங்கத்தையும் சிங்கத்தையும் சில நாளா~~~
என் சின்னச் சின்ன கம்மலுக்குள் பூட்டி வைச்சேன்~~~

தண்ணிக்குள்ளெ ரெட்டத் தாமரைச் கொடி
வெப்ப குளத்தையே குடிச்சுருந்தேன்~~~

அந்த ஒரு வார்த்தை சொல்ல ஒரு வருஷம்
தயங்கி நின்னேன்~~~~

அந்த பார்வை பார்க்க முடியாம
நான் ஒதுங்கி நின்னேன்~~~

ஊருக்குள்ளே ஒடும் தெருவில்
பாதத் தடங்கள் ஆயிரமிருக்கும்~~~

நீ நடந்த சுவடுகளிரிருந்தால்
எந்தன் கண்கள் கண்டுபிடிக்கும்~~~

நீ கிடைக்க வேண்டுமென்று
துண்டு சீட்டு எழுதிப் போட்டேன்~~~

பேச்சியம்மன் கோவில் சாமீ
பேப்பர் சாமீ ஆனதென்னெ~~~

கண்ணுக்குள்ளெ ஓடின உன்னை துரத்த
மனசுக்குள் நீ வந்து ஒளிஞ்செ~~~

மனசுக்குள் ஒளிஞ்சுடும் உன்னை விரட்ட
உசிருக்குள் நீ மெல்ல நுழைஞ்ச~~~

நீ கொடுத்த கல் கூட
செங்கல் சாமீ ஆனதய்யா~~~

அடுத்த வீட்டு கல்யாணத்தின்
பத்திரிக்கை பார்க்கும் பொழுது~~~

நமது பெயரை மணமக்களாக
மாற்றி எழுதி ரசித்துப் பார்த்தேன்~~~

கட்டபெம்மன் உருவம் போல
உன்னை வரைந்தே மறைத்தே வைத்தேன்~~~

தேசப்பற்று ஓவியமென்று
வீட்டுச் சுவற்றில் அப்பா மாட்டெ~~~

அணைக்கட்டு போலவே இருக்கும் மனசு
நீ தொட்டு ஒடைஞ்சதுதென்ன~~~
புயலுக்கு பதில் சொல்லும் எந்தன் இதயம்
பூ பட்டு சரிஞ்சதுதென்ன~~~

வேப்பம் மரம் சுத்தி வந்தேன்
அரச மரமும் பூத்தாதய்யா~~~~~~~~~~~~~~~~`



பி.கு: ஏதோ என்னாலெ ஆனாது, "இன்பச் சந்தோஷமா" இந்நாளை ஆரம்பிங்கய்யா... :-)