இந்தியாவிற்கு வால்மார்ட் அவசியமா?

கீழே காணும் தலைப்பின் கீழ் நேற்று IBNல் ஒரு செய்தி படித்தேன், அதனைத் தொடர்ந்து எனக்கு ஏற்பட்ட ஆதங்கத்தை இப்படியாக அங்கு பதிந்து வைத்தேன். ஒரு வாசிப்பாளனின் பின்னூட்டமாக.

Walmart-Bharti ink deal to start operations in India

The companies expect to open their first store towards the end of 2007.

...Prabhakar: I dont like Walmart is getting into a country like India, where small scale farmers are running their daily lives by selling their fresh garden produce. We dont need a whale to swallow down the beauty of small scale businesses. Please, God save us from this disaster!
( Posted: Tuesday , August 07, 2007 at 04:39 ) ...

அந்தப் பாராவில் தெரிவித்தது போல இன்று பல்லிளித்துக் கொண்டு போடும் ஒரு கையெப்பம் ஒரு தனி நபரின் லாப நோக்கை முன்னிறுத்தியே என்பது இங்கு யாவருக்கும் தெரிந்ததே. இது இப்படியாக இருக்கும் பட்சத்தில் முன்னயே இது போன்ற சூப்பர் ஸ்டோர்கள் வளர்ந்த நாடுகளில் அடித்து வரும் அட்டூழியம் தாங்க முடியாமல், அவ் வளர்ந்த நாடுகளில் சிறு விவசாயிகளே அற்றுப் போய் பெரும் திமிங்கிலங்களாக இந்தச் சங்கிலிக் கடை மன்னர்கள் எல்லாவற்றையும் தானே தயாரித்து, சூழ்நிலைக்கு ஏற்றாற் போல் விலையையும் நிர்ணயித்து சந்தைக்கு கொண்டு வந்து மக்களை சிறுகக் கொன்றுவருகிறார்கள் என்பதனை இன்று அந்த சிறு விவசாயத்தை இழந்து தவிக்கும் மக்கள் துயறுற்று நொந்து தனியார் தொலைக்காட்சிகளில் பல கண் திறக்கும் கேள்விகளை நம் முன் வைக்கிறார்கள்.

இச் சூழலில் இந்தியா போன்ற ஒரு பெரும் விவசாய நாட்டை கபளீகரம் செய்ய இதோ வந்து விட்டது அந்தச் சுறாமீன். வழியில் இருக்கும் அத்துனை சிறு மீன்களையும் அதனில் இருக்கும் அழகையும் தின்று, மென்று விடப் போகிறது. கிடைப்பதென்னவோ உடனடி விலை வீழ்ச்சிதான் சந்தேகமில்லை; நாம் அவ் சிறு விவசாயிகளை இடுகாட்டுக்கு அனுப்பும் வரையில். ஆனால், எதிர் காலத்தைப் பற்றி நாம் சிறிதும் யோசிக்கிறோமா? எது போன்ற உரங்களையும், பூச்சிக் கொல்லிகளையும் இந்த பெரிய மீன்கள் பயன்படுத்தி விலை வீழ்ச்சியை கட்டுப் படுத்துகிறதென. தெரியாது.

இன்று அமெரிக்கா போன்ற நாடுகளில் ஒவ்வொரு ஐந்து பெண்களுக்கும் ஒரு பெண் மார்பக புற்று நோயால் தாக்கப் படுகிறாள். இது எங்கிருந்து தருவிக்கப் படுகிறது? திடீரென இது போன்ற ஒரு சங்கிலிக் கடைத் தயாரிப்பில் ஒரு குறிப்பிட்ட இன உணவு தயாரிப்பிலோ, விவசாயத்திலோ குளறுபடி நேர்ந்து நமக்கும் அதுவும் தெரியாமல் போய் அந்த மெல்லக் கொல்லும் நச்சுவை எப்பவோ உடம்பில் உணவாக உண்டு ஏற்றி செத்தால் யார் அதனை நமக்குத் தெரியப்படுத்துவது?

சரி இந்த சிறு விவசாயிகளை இழப்பது குறைந்தப் பட்சம் ஓர் பல்லூயிர் பேணுவதின் பொருட்டு ஒரு பலத்த இழப்பு அல்லவா - சமூக, மற்றும் கலாச்சார கட்டமைப்பின் படியாவது? இந்த வளர்ச்சி ஒரு அழிவுப் பாதையையே நமக்கு காட்டுகிறது.

வால்மார்ட்டுகளும், ஹோம் டிபோக்களும் இந்தியாவுக்குள் நுழைந்தால் அதனைச் சார்ந்த இழப்பு நமக்கு நிறையவே உண்டு. விழித்துக் கொள்வோமா என்றாவது, ரொம்பவும் தாமதமாவதற்கு முன்பே?


பி.கு: சிவா இங்கே இதனைப் பற்றி ஒரு பதிவு போட்டிருக்கிறார். அங்கும் சென்று கருத்துச் சொல்லுங்க.